Kalknagel/schimmelnagel/onychomycose en voetschimmel

 

 

 

Het is een misverstand te denken dat schimmelinfecties ontstaan door louter een gebrek aan hygiëne. Schimmelinfecties ontstaan door een combinatie van verschillende factoren.

 

​

Hoe herken ik een schimmelinfectie?

 

 

De nagels zijn:

 

• wit/geel tot geelbruin

• verdikt, hobbelig, brokkelig, loslatend

 

De infectie start doorgaans bij je dikke teennagel en kan overgaan naar de andere nagels en de vingernagels.

 

Meestal krijg je ook te maken met schilfering en kloofjes tussen de tenen (het zogenaamde zwemmerseczeem of 'athletes foot'; het gaat om voetschimmel of tinea pedis). Verdergaand is ook mogelijk: jeukende blaasjes aan de voetzolen en een rode, schilferende huid aan de voetranden.

 

Diagnosestelling gebeurt op zicht en geur. Bij twijfel of wil men zekerheid, dan wordt er een staal met nagelfragmenten genomen dat je ter diagnosestelling bij je huisarts of dermatoloog kan binnen brengen.

 

 

 

Hoe krijg ik een voetschimmel?

​

 

Het oplopen van voetschimmel kan gebeuren op verschillende manieren. Het gaat wel steeds om een besmetting die je oploopt. Je krijgt het dus overgedragen van iemand anders.

 

Beïnvloedende factoren bij een schimmelinfectie zijn:

• zwemmen en douchen maakt de huid vochtig en daardoor meer vatbaar voor infectie.
• transpirerende voeten, slecht ventilerende schoenen en sokken bevorderen schimmelgroei.

• een verhoogd risico op voetschimmelinfectie bij kwetsbare nagels:

 

                      -  broos, slecht groeiend

                      -  vochtig (zweetvoeten)

                      -  beschadigd / trauma

                      -  verminderde weerstand

                      -  diabeet / HIV

                      -  chemokuur

                      -  verminderde doorbloeding

 

• indien je vroeger reeds last had van voetschimmel of kalknagel
• bij een warme en vochtige omgeving: douches, kleedkamers, zwembad, sporthal, sauna. Loop je

   in deze omgeving blootvoets rond, dan kom je bijna onvermijdelijk in contact met schimmel-

   sporen.
• bij een afwijkende zuurtegraad van de huid (bij bijvoorbeeld beschadigd huidmycrobioom door teveel zeepgebruik, 

   ontsmettingsmiddelen of een foutief eetpatroon
• bij foute gewoonten: voeten onvoldoende drogen, dragen van kunststof, slecht ventilerende en

   knellende schoenen, onvoldoende hygiëne, overdreven hygiëne
• bij een gezinslid met voetschimmel (besmettingsrisico !)

 

 

 

Is behandeling noodzakelijk?

 

 

Als er geen behandeling plaatsvindt, gaat de schimmel over naar de andere teennagels en mogelijk ook naar de huid en vingernagels. De schimmel zal niet vanzelf terug verdwijnen. Je kan het dus maar beter laten behandelen. Bij schimmelinfectie verspreid je trouwens zelf de schimmel en ben je een bron voor nieuwe infecties.

 

 

 

Kan dit behandeld worden?

 

 

Jazeker. Al is het niet zo eenvoudig. Het resultaat van een behandeling is helaas niet direct duidelijk te zien en vraagt van jou meerdere maanden inzet en geduld (6 maand tot 1 jaar!).

Een schimmel is niet zo snel uitgeroeid. Hou er rekening mee dat er tijd voor nodig is voordat de aangetaste delen van nagels helemaal uitgegroeid en afgestoten zijn. Pas na een volledige genezing kan de nagel opnieuw uitgroeien.

Een schimmelinfectie van de nagel zit meestal erg diep. Daarom is het vaak nodig om de schimmel zowel van buitenaf als van binnenin aan te pakken.

Vraag je voetverzorger voor meer uitleg en ondersteuning bij de behandeling .